Μπεντά, Ζιλιέν

(Julien Benda, Παρίσι 1867 – Φοντενέ-ο-Ροζ 1956). Γάλλος συγγραφέας. Στα μαχητικά δοκίμια του, που διακρίνονται από ένα ύφος δηκτικό, τεταμένο και παλλόμενο, πολέμησε, στο όνομα ενός αδιάλλακτου ορθολογισμού, τα κύρια πνευματικά ρεύματα της εποχής. Ο Μ. κατηγόρησε ειδικά τη φιλοσοφία του Μπερξόν, επειδή ξανασυζήτησε τις αξίες της νόησης, και με τα έργα του Μπελφεγκόρ (1919) και Η Βυζαντινή Γαλλία (1945) χτύπησε τις αντιορθολογικές και ερμητικές τάσεις στη λογοτεχνία και τη νοσηρή αναζήτηση της συγκίνησης. Στο βιβλίο του Η προδοσία των κληρικών (1927), κατήγγειλε τον συμβιβασμό της παιδείας με την πολιτική, ξεκινώντας από την αντίληψη ότι ο διανοούμενος είναι φύλακας των «καθαρών» αξιών του πνεύματος. Το 1942, με το έργο του Η μεγάλη δοκιμασία των δημοκρατιών, γραμμένο κατά τη γερμανική κατοχή, εκδηλώνει με σθένος την πίστη του στις δημοκρατικές αρχές. Ο Γάλλος συγγραφέας Ζιλιέν Μπεντά, οπαδός του αδιάλλακτου ορθολογισμού.